Pavil’in Sureti – Jeremy Perrodeau: Detaylı ve Özgün Özet
“Pavil’in Sureti”, Jeremy Perrodeau’nun kaleme aldığı ve Nada Kitap tarafından 2023 yılında yayımlanan, 160 sayfalık bir bilimkurgu çizgi romanıdır. 17×23 cm boyutlarında, ciltsiz ve 2. hamur kağıda basılmış bu eser, minimalist çizgiler ve soğuk bir atmosferle örülmüş çarpıcı bir hikâyeyi okuyucuya sunar. Kitap, bilinmeyen bir gezegende geçen, kimlik, yabancılık ve uyum temalarını işleyen etkileyici bir anlatıya sahiptir. Aşağıda, kitabı okumuş gibi hissettirecek geniş ve ayrıntılı bir özet sunulmuştur.
Hikâye, gökyüzünde süzülen bir uçağın aniden kontrolden çıkmasıyla başlar. Pilot Pavil, bu kazadan mucizevi bir şekilde sağ kurtulur, ancak kendini tamamen yabancı bir dünyada bulur. Uçağı, gri-mavi tonlarında, bitki örtüsü seyrek ve geometrik şekillerle dolu bir gezegene çakılmıştır. Pavil’in ilk hissettiği şey, derin bir şaşkınlık ve yalnızlıktır. Etrafında ne bir insan izi ne de tanıdık bir ses vardır; sadece rüzgârın uğultusu ve uzakta beliren tuhaf, uzun bacaklı yaratıklar. Pavil, hayatta kalmak için bu bilinmeyen topraklarda bir yol bulmak zorundadır.
İlk bölümde, Pavil’in bu yeni dünyayı keşfi okuyucuya tanıtılır. Gezegendeki yaşam, garip bir düzen içindedir: Yerliler, uzun, ince siluetleri ve maskeyi andıran yüzleriyle dikkat çeker. Bu varlıklar, Pavil’e ne düşmanlık ne de dostluk gösterir; sadece onu izlerler. Pavil, onların dilini anlamaya çalışır, ancak iletişim kurmak imkânsız gibidir. Yerlilerin yaşadığı şehir, keskin hatlara sahip, soğuk ve işlevsel bir mimariye sahiptir. Binalar, sanki bir makine tarafından tasarlanmış gibi dümdüz ve simetriktir. Pavil, bu şehirde dolaşırken, kendi varlığını sorgulamaya başlar: Buraya nasıl geldi? Geri dönebilecek mi?
Hikâyenin ilerleyen kısımlarında, Pavil’in yerlilerle etkileşimi derinleşir. Bir gün, bir tören sırasında yanlışlıkla yerlilerin kutsal saydığı bir objeye dokunur ve bu, onun şehirden kovulmasına neden olur. Ancak bu kovulma, Pavil’in gezegenin daha derin sırlarını keşfetmesine yol açar. Çöldeki bir vaha bölgesinde, yerlilerin kökenine dair ipuçları bulur: Duvarlara kazınmış eski çizimler, bu varlıkların bir zamanlar başka bir gezegenden geldiğini ve bu dünyaya adapte olduğunu gösterir. Pavil, bu keşifle, kendi durumunun bir yansımasını görür; o da bir yabancıdır ve hayatta kalmak için bu dünyaya uyum sağlamak zorundadır.
Romanın ortalarında, Pavil’in içsel dönüşümü hızlanır. Yerlilerin bir kısmıyla, jestler ve çizimlerle iletişim kurmayı başarır. Onlardan avlanmayı, su bulmayı ve gezegenin sert iklimine dayanmayı öğrenir. Bu süreçte, Pavil’in yüzü değişmeye başlar; cildi, yerlilerinkine benzer bir dokuya dönüşür, gözleri daha keskin bir ifadeye bürünür. Bu fiziksel değişim, onun kimlik krizini derinleştirir: Artık ne tamamen eski Pavil’dir ne de bu gezegenin bir yerlisidir. Jeremy Perrodeau, bu dönüşümü çizimlerle öyle ustalıkla aktarır ki, okuyucu Pavil’in ruhsal ve bedensel yabancılığını adeta hisseder.
Doruk noktası, Pavil’in eski uçağının kalıntılarına geri dönmesiyle yaşanır. Uçağın enkazında, bir sinyal cihazı bulur ve bunu çalıştırarak yardım çağrısı gönderir. Ancak sinyalin çalışmasıyla birlikte, yerliler ona karşı bir tehdit olarak görmeye başlar. Pavil, bir的选择 yapmak zorundadır: Bu gezegende kalarak yeni bir hayat kurmak mı, yoksa kendi dünyasına dönmeye çalışmak mı? Finalde, Pavil sinyali kapatır ve uçağın enkazını terk eder. Bu karar, onun gezegene ve yeni kimliğine tamamen teslim olduğunu gösterir. Son sahnede, Pavil’in silueti, yerlilerle birlikte ufukta kaybolurken görülür; yüzü, artık bir yabancının değil, bu dünyanın bir parçasının yüzüdür.
“Pavil’in Sureti”, görsel anlatımıyla olduğu kadar temalarıyla da etkileyicidir. Jeremy Perrodeau, az diyalog kullanarak, çizgilerin ve renklerin gücüne yaslanır. Hikâye, yabancılık ve aidiyet üzerine sessiz ama derin bir sorgulama sunar. Pavil’in yolculuğu, bir hayatta kalma mücadelesinden çok, kimlik ve adaptasyonun sınırlarını keşfetme serüvenidir. Kitap, okuyucuyu hem görsel hem de duygusal bir yolculuğa çıkararak, Pavil’in suretinin nasıl değiştiğini adım adım hissettirir.